
به گزارش سراج24؛ در دنیای دیجیتال امروز که کسبوکارهای آنلاین و استارتاپها درحالرشد هستند، موفقیت آنها به طور فزایندهای بهسرعت و کیفیت ارتباطات اینترنتی وابسته است. باتوجهبه قطعیهای مکرر اینترنت جهانی، تأخیرها و افزایش زمان پاسخدهی، هزینههای بالای اینترنت و تهدیدات سایبری از سوی دولتهای خارجی کشورها به یک زیرساخت پایدار و امن نیاز دارند تا بتوانند اینترنتی سریع، پایدار و امن برای کسبوکارهای دیجیتال فراهم کنند. در همین راستا، شبکه ملی اطلاعات در ایران بهعنوان یک پروژه بزرگ زیرساختی باهدف تأمین اینترنت پایدار در داخل کشور طراحی شد.
رشد فرهنگ ایرانی_اسلامی با شبکه ملی اطلاعات
ایده اولیه این پروژه از سال ۱۳۸۴ شکل گرفت و در سال ۱۳۸۹ این پروژه به طور رسمی پیگیری شد و فاز اول آن در سال ۱۳۹۵ باهدف ارائه خدمات زیرساختی پیشرفته و مطابق با نیازهای کشور، بهرهمندی از مزایای اقتصادی صنعت و زیستبوم ملی فضای مجازی، همچنین صیانت و رشد فرهنگ اسلامی – ایرانی و افزایش حفاظت از حریم خصوصی کاربران افتتاح شد.
بسیاری از پلتفرمهای آنلاین داخلی با بهرهگیری از مزایای شبکه ملی اطلاعات توانستهاند روزانه میلیونها بازدیدکننده از سراسر ایران جذب کنند، سرعت سایتشان را افزایش دهند، هزینههای ترافیک اینترنتی را کاهش دهند و تجربه کاربری بهتری برای مشتریان خود فراهم کنند. علاوه بر این، امنیت دادهها و اطلاعات مشتریان که در چنین کسبوکارهایی اهمیت ویژهای دارد، با استفاده از این شبکههای در امنیت و از تهدیدات احتمالی در امان است.
افزایش سرعت و کیفیت دسترسی به اینترنت
شبکه ملی اطلاعات نقش کلیدی در بهبود کیفیت ارتباطات داخلی دارد. بررسیها نشان میدهد که حدود ۹۰ درصد از تبادل اطلاعات در فضای سایبری کشور، میان کاربران و سرورها در داخل کشور انجام میشود و کمتر از ۱۰ درصد ارتباطات ابعاد بینالمللی دارند. ازاینرو، حذف واسطههای خارجی و بهینهسازی مسیر انتقال دادهها امری ضروری است. این امر از طریق توسعه شبکه ملی اطلاعات امکانپذیر است و تأثیر بسزایی در افزایش سرعت و کاهش هزینه اینترنت دارد.
ویژگی اصلی این شبکه مسیریابی بستههای اطلاعاتی است؛ بدین معنی که دادههایی که مبدأ و مقصد آنها در داخل کشور قرار دارد، بدون نیاز به عبور از مسیرهای خارجی، در داخل کشور پردازش و تبادل میشوند.
این ویژگی موجب میشود که زیرساختهای داخلی به شکل مؤثرتری در اختیار کاربران و تولیدکنندگان محتوای بومی قرار گیرند. علاوه بر این، بدون محدودسازی دسترسی به سرویسهای خارجی، رقابت میان پلتفرمهای داخلی و نمونههای بینالمللی تسهیل شده و کاربران بیشتری به استفاده از خدمات بومی ترغیب میشوند.
در نتیجه، شبکه ملی اطلاعات با ارائه مزایایی مانند سرعت بالاتر، هزینه کمتر و امنیت بیشتر، به طور طبیعی در خدمت توسعه محتوای داخلی و ارتقای کیفیت خدمات دیجیتال در کشور خواهد بود.
کاهش خروج ارز از کشور
یکی دیگر از مزیتهای مهم شبکه ملی اطلاعات، صرفهجویی اقتصادی و کاهش خروج ارز از کشور است. تا زمانی که این شبکه به طور کامل عملیاتی نشده و پهنای باند بینالمللی از خارج وارد میشود، بخش قابلتوجهی از هزینهها صرف خرید پهنای باند از شرکتهای خارجی خواهد شد.
این امر منجر به خروج ارز از کشور و انتقال آن به شرکتها و کشورهای تأمینکننده، مانند آمریکا و کانادا میشود اما با توسعه شبکه ملی اطلاعات، مدیریت پهنای باند در داخل کشور امکانپذیر میشود و میتوان آن را در خدمت شبکه فناوری اطلاعات داخلی قرار داد. این رویکرد علاوه بر کاهش هزینههای ارزی، نقش مهمی در افزایش امنیت فضای مجازی کشور و حفاظت از اطلاعات ملی ایفا میکند.
با این حال، شبکه ملی اطلاعات بههیچوجه بهمعنای قطع اینترنت جهانی نیست، بلکه هدف آن ایجاد زیرساختی قوی، مستقل و در عین حال متصل به شبکه جهانی است که بتواند نیازهای ارتباطی و اطلاعاتی کشور را با حداکثر کارایی برآورده کند.
کشور را به یک هاب ارتباطی تبدیل میکند
راهاندازی شبکه ملی اطلاعات ظرفیت انتقال دادههای کشور را به میزان قابلتوجهی افزایش میدهد و با تفکیک پهنای باند داخلی از اینترنت جهانی، محدودیتهای سرعت برای کاربران برطرف خواهد شد.
این تحول زمینهساز دسترسی به طیف وسیعی از خدمات و فناوریهای باند پهن مانند خدمات الکترونیکی عمومی، IPTV، ویدئوکنفرانس، بازیهای آنلاین، پخش و سایر سرویسهای دیجیتال در کشور خواهد بود.
علاوه بر این، توسعه شبکه ملی اطلاعات به کاهش هزینههای پهنای باند، افزایش امنیت دادههای ملی، گسترش زیرساختهای فناوری، تبدیل ایران به یک هاب ارتباطی (مرکز تبادل اطلاعات) در منطقه و پیشرفت در حوزههای نرمافزاری و سختافزاری کمک میکند.
شبکه ملی نشان از توسعه کشور است
شبکه ملی اطلاعات برای کشور نهتنها نشانهای از پیشرفت و توسعه تلقی میشود، بلکه یک مزیت رقابتی نیز بهحساب میآید. باتوجهبه احتمال تحریمهای اینترنتی از سوی قدرتهای جهانی، بهویژه ایالات متحده و سابقه تحریمهای اینترنتی که در موارد مختلف داشتهایم، شبکه ملی اطلاعات اهمیت ویژهای پیدا میکند. همچنین، باتوجهبه اثرات منفی جهانیشدن بر کاهش تأثیر فرهنگها، عقاید، آدابورسوم بومی و زبانهای مادری، ضروری است که تلاشهای مضاعفی برای حفظ، تقویت و معرفی این ارزشها به جهان انجام گیرد.
کشورهای موفق در توسعه شبکه ملی اطلاعات
علی حکیم جوادی رئیس سازمان نظام صنفی رایانهای کشور و رئیس هیئت مدیره نصر تهران درباره تأثیر شبکه ملی اطلاعات بر اقتصاد کشور میگوید: امروزه بحث اقتصاد دیجیتال یکی از موضوعات بسیار مهم در همه دنیاست و کشورها برنامههای راهبردی بسیار منسجم و مستمری را برای رسیدن به رشد اقتصادی با استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات که در قالب اقتصاد دیجیتال برداشتهاند.
بهعنوان مثال چین و ژاپن دو نمونه موفق در بهرهبرداری از این مدل شبکههای داخلی و ملی اطلاعات هستند. در ژاپن و در چینSociety ۵.۰ CERNET باعث رشد قابلتوجه کسبوکارهای دیجیتال و خدمات آنلاین شدهاند.
این کشورها با ایجاد زیرساختهای پایدار، کاهش وابستگی به اینترنت جهانی و افزایش سرعت و امنیت ارتباطات، توانستهاند اکوسیستمهای فناوری اطلاعات و ارتباطات خود را تقویت کنند.
وضعیت پیشرفت شبکه ملی اطلاعات در ایران
وضعیت پیشرفت شبکه ملی اطلاعات از ابتدای قانونمندشدن تا ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ به گفته دبیر شورایعالی فضای مجازی سید محمدامین آقامیری ۵۹.۱۸ درصد است. این شبکه باتوجهبه برنامه هفتم توسعه تا پایان سال ۱۴۰۷ باید به ۹۹ درصد برسد.
شبکه ملی اطلاعات باتوجهبه مزایای زیادی که برای کشور به همراه دارد، در مسیر توسعه کسبوکارهای دیجیتال و استارتاپها نقش حیاتی ایفا میکند و میتواند بهعنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت در راستای توسعه پایدار دیجیتال کشور، به تقویت موقعیت ایران در بازارهای جهانی و بهبود کیفیت زندگی دیجیتال شهروندان کمک کند.
این شبکه نهتنها بهعنوان یک زیرساخت پایدار و امن برای برقراری ارتباطات داخلی، بلکه بهعنوان ابزاری برای کاهش هزینهها، افزایش امنیت و سرعت اینترنت، و جلوگیری از خروج ارز از کشور، مزایای قابلتوجهی دارد.
با توسعه شبکه ملی اطلاعات، ایران میتواند به طور مؤثرتری به نیازهای ارتباطی داخلی خود پاسخ دهد و درعینحال با تقویت توانمندیهای داخلی، از وابستگی به زیرساختهای بینالمللی و تهدیدات احتمالی جلوگیری کند. این پروژه همچنین به ایجاد محیطی امنتر برای دادههای کاربران و توسعه محتوای بومی کمک خواهد کرد.
اگرچه پیشرفتهایی در این زمینه صورتگرفته اما چالشهای زیادی از جمله محدودیتهای مالی، فنی و برنامهریزی برای تکمیل زیرساختها وجود دارد که رفع آنها نیاز به همکاری بیشتر بخشهای دولتی و خصوصی دارد.